มุ่งมั่น

จงมุ่งหน้า        บากบั่น    รุ่งวันใหม่
ด้วยดวงใจ       ตั้งมั่น      อย่าผันเปลี่ยน
เอาความหลัง   ทั้งหมด    เป็นบทเรียน
ยึดแสงเทียน    แสงธรรม  ส่องนำทาง

เอาความดี      เป็นแกนกลาง     ทางชีวิต
เอาความคิด    เป็นเครื่องช่วย    อำนวยผล
เอาแรงงาน     เป็นกลไก          ภายในตน
นี่คือคน          มีคุณค่า           ราคางาม

สูงต้องเขย่ง

อยากสูงต้องเขย่ง
อยากเก่งต้องขยัน

Credit :  ภาพยนตร์ไทย เรื่อง  อยากอยู่อย่างใหญ่

ความสำคัญของการแก้ปัญหา/การปรับปรุงงาน

          ในปัจจุบันโลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว นอกจากจะเป็นเทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนแปลงทุกวัน แล้วยังพบว่า ศาสตร์ในด้านอื่นๆ ก็มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเช่นกัน เช่น การจัดการบุคลากร การบริหารการผลิต การตลาด เป็นต้น ดังนั้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจึงทำให้เกิดการแข่งขันที่สูงมากขึ้นภายใต้ทรัพยากรที่จำกัด จึงเป็นผลให้องค์กรทุกองค์กรจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น และต้องใช้สามารถแข่งขันกับคู่แข่งได้ทันเวลา ดังนั้น องค์กรจึงต้องการบุคลากรที่มีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลง และมีความสามารถในการแก้ไขปัญหาและปรับปรุงการทำงาน เพื่อให้องค์กรอยู่รอดและอยู่เหนือคู่แข่งได้

          ความสามารถในการแก้ปัญหา ไม่ใช่เป็นพรสวรรค์ที่อยู่ในตัวบุคคล แต่เป็นการสั่งสมประสบการณ์ในการแก้ปัญหาของบุคคลนั้นๆ รวมทั้งการฝึกฝนและศึกษาหาความรู้ในการนำเครื่องมือต่างๆมาใช้ในการแก้ปัญหาโดยอย่างมีประสิทธิภาพ

บันได 4 ขั้น สู่ความสามารถในการแก้ปัญหา

คิวรองเท้า

ภาพนี้ได้มาจากใน Line เพื่อนๆส่งต่อกันมา
เป็นภาพแนวคิดดีๆ
ดูแล้วแอบยิ้ม..
ใครหนอช่างคิดวิธีต่อคิวแบบนี้

อนาคตคนคงได้ไอเดียเอารองเท้ามา 2 คู่
ใส่คู่นึง เอาไว้จองคิวคู่นึง...

เพิ่มพื้นที่โต๊ะ

เล่าสู่กันฟัง
ที่ร้านสุกี้ MK
ส่วนใหญ่มักตั้งให้ห้าง จึงทำให้มีพื้นที่จำกัด

เมื่อวันก่อนเพิ่งสังเกตพบว่า
ที่โต๊ะที่เรานั่งทานอยู่
จะมีโต๊ะเล็กๆที่สามารถดึงออกมาเพื่อให้วางของเพิ่มขึ้นได้
และเมื่อไม่ใช้ก็สอดเก็บเข้าไปในตัวโต๊ะได้
สะดวกดีจริงๆ

การทำช่องลงนาม

เมื่อวันก่อนไปทำ Passport
หลังจากเจ้าหน้าที่จัดการข้อมูลและทำเป็นเอกสารคำขอแล้ว print ออกมา
เจ้าหน้าที่ก็เอาเอกสารคำขอใส่ในซองใส (ดังรูป)
แล้วบอกให้เราลงนามในช่องที่ทำเครื่องหมายไว้

ชอบไอเดียจัง...
ทำให้ทั้งเจ้าหน้าที่และผู้รับบริการเกิดความสะดวกรวดเร็วมาก
ไม่ต้องมานั่งถามว่าเซ็นตรงไหน และเซ็นครบมั๊ย

เยี่ยมจริงๆ

Poka-Yoke กับการออกแบบปลั๊กเสียบ

การออกแบบปลั๊กเสียบตัว charge ไฟสำรอง โดยใช้หลักการ Poka-Yokeเพื่อป้องกันความผิดพลาดในการเสียบปลั๊กจึงออกแบบรูปแบบและขนาดของปลั๊กให้มีความแตกต่างกัน

ไม่รู้อย่างไร...ก็ยังเสียบได้ไม่ผิด

แนวคิดเรียบง่าย เพื่อการมีความสุขเพิ่มขึ้น

***************************************************************

1. อย่าสอนลูกให้หาเงินเก่ง แต่สอนลูกให้เป็นคนมีความสุข เพราะเมื่อลูกโตขึ้น จะได้เรียนรู้เรื่อง ”คุณค่า" ไม่ใช่เรื่อง “ราคา"

2. จงเลือกกินอาหารที่เป็นยาบำรุงสุขภาพ มิฉะนั้น จะต้องกินยาเป็นอาหาร

3. คนที่รักคุณจริง จะไม่ทอดทิ้งคุณ แม้จะมีข้อเสียเป็นร้อย แต่เขาจะพยายามหาข้อดีของคุณแม้จะมีเพียงข้อเดียว เพื่อที่จะอยู่กับคุณต่อไป

4. มีความแตกต่างหลายหลากในคนเรา แต่มีน้อยคนที่จะรู้เรื่องนี้ เพราะถ้ารู้ ปัญหาความขัดแย้งกัน คงมีน้อย

5. คนเราถูกรัก 2 เวลา คือ ตอนเกิดและตอนตาย
ตอนเกิดคนรักเรามีไม่มาก
ตอนตาย อาจมีน้อยกว่า
ถ้าเราไม่รู้วิธีจัดการกับชีวิตในระหว่างนั้น

6. ถ้าต้องการเดินให้เร็วขึ้น ต้องเดินคนเดียว
แต่ถ้าต้องการเดินให้ได้ไกล ให้เดินด้วยกัน

7. หมอที่ดีที่สุดในโลกคือ
- แสงแดดอ่อนๆ
- การพักผ่อน
- การออกกำลังกาย 
- การกินอาหารที่มีประโยชน์
- ความมั่นใจในตัวเอง
- และ การมีเพื่อนที่ดี

*********************************************************************

Credit : LINE

เงินทองเป็นของคุณก็จริง แต่ทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติของส่วนรวม

"Money is yours but resources belong to the society"
"เงินทองเป็นของคุณก็จริง แต่ทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติของส่วนรวมนะ... "
(เรื่องดีๆจากเมล์ ไม่ทราบชื่อคนแต่ง )..

เยอรมันเป็นประเทศซึ่งพัฒนาอุตสาหกรรมไปไกลแล้ว
ประเทศนี้เป็นผู้ผลิตสินค้าชั้นนำอย่างเช่น เบนซ์ บีเอ็มดับเบิลยู ซีเมนส์ เป็นต้น
ปั๊มพ์ที่ใช้ในเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ผลิตขึ้นในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งของประเทศนี้
ในประเทศซึ่งมีการพัฒนาไปไกลเช่นนี้ คนส่วนใหญ่คงคิดว่า
ประชาชนชาวเยอรมันคงใช้ชีวิตที่หรูหราฟุ่มเฟือย
อย่างน้อย นั่นเป็นความรู้สึกของผมก่อนเดินทางไปศึกษาดูงานที่นั่น...

เมื่อผมเดินทางถึงฮัมบรูก
เพื่อนร่วมชาติซึ่งทำงานอยู่ที่นั่นจัดให้มีการเลี้ยงต้อนรับผมที่ภัตตาคาร

ขณะที่เราเดินเข้าไปในภัตตาคาร เราพบว่าโต๊ะจำนวนมากว่างอยู่
มีโต๊ะหนึ่งมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังนั่งกินอาหารกันอยู่
บนโต๊ะของทั้งคู่ มีอาหารอยู่เพียงสองจาน และเบียร์อีกสองกระป๋อง
ผมคิดสงสัยอยู่ในใจว่า อาหารมื้อง่ายๆ อย่างนี้
จะทำให้เกิดบรรยากาศโรแมนติคขึ้นได้อย่างไร
และสาวน้อยคนนี้จะเลิกคบกับไอ้หนุ่มขี้เหนียวคนนั้นหรือไม่

มีหญิงสูงอายุอีกสองสามคนนั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง
เมื่อคนเสิร์ฟนำอาหารมาบริการ เขาจะทำการแบ่งอาหารให้กับลูกค้าเหล่านั้น
และทุกคนจะกินอาหารจนหมดสิ้น ไม่มีเศษเหลืออยู่บนจานให้เห็น

พวกเราไม่ได้ให้ความสนใจกับผู้คนเหล่านั้นมากนัก
เพราะเรากำลังนั่งรออาหารหลายจานที่ได้สั่งไปแล้วด้วยความหิวโหย

อาหารเสิร์ฟออกได้รวดเร็วดี คงเป็นเพราะภัตตาคารมีแขกน้อย
เราใช้เวลาในการกินอาหารเย็นมื้อนั้นไม่นาน เพราะเรายังมีกิจกรรมอื่นรออยู่
ขณะที่เราลุกออกจากโต๊ะ ยังมีอาหารเหลือคาจานอยู่อีกราวหนึ่งในสาม

ขณะที่เดินออกจากภัตตาคาร เราได้ยินเสียงใครร้องทักให้หยุด
เราหันมอง เห็นเป็นหญิงสูงอายุกลุ่มนั้นกำลังพูดกับเจ้าของภัตตาคารด้วยภาษาเยอรมัน
เมื่อเขาเริ่มพูดกับเราเป็นภาษาอังกฤษ เราจึงเข้าใจที่เขาไม่พอใจการกินทิ้งกินขว้างของพวกเรา

เราออกอาการหงุดหงิดทันทีที่เขาเข้ามายุ่มย่ามเกินกว่าเหตุ
"พวกเราจ่ายค่าอาหารแล้ว มันไม่ใช่กงการอะไรของพวกคุณสักหน่อย"
เพื่อนของเราคนหนึ่งชื่อ กุย ( Gui) ตอกหน้าหญิงสูงอายุเหล่านั้น
หญิงเหล่านั้นโกรธกริ้วเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที หนึ่งในนั้นหยิบมือถือขึ้นมา
ต่อสายถึงใครบางคน

ไม่นานช้า ชายในชุดเครื่องแบบเจ้าหน้าที่องค์กรสวัสดิการสังคม
( Social Security organization)ก็มาปรากฏกาย ภายหลังจากฟังความจนรู้เรื่องว่าอะไรขึ้น เขาก็สั่งปรับพวกเราเป็นเงิน 50 มาร์ค

พวกเราทุกคนต่างเงียบกริบ
เพื่อนซึ่งพักอยู่ในเมืองนี้หยิบเงิน 50 มาร์คส่งให้ไปพร้อมกล่าวขอโทษขอโพยซ้ำๆ
เจ้าหน้าที่ผู้นั้นกล่าวกับเรา ด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดว่า
"สั่งอาหารเท่าที่พวกคุณจะกินได้หมด
เงินทองเป็นของคุณก็จริง แต่ทรัพยากรเป็นสมบัติส่วนรวม
มีคนอีกจำนวนมากในโลกนี้ที่อดอยากหิวโหย พวกคุณไม่มีเหตุผล
ที่จะใช้ทรัพยากรอย่างทิ้งๆขว้างๆ "

สีหน้าพวกเราเปลี่ยนเป็นสีแดง เราเห็นด้วยกับคำพูดของเขาหมดหัวใจ
ทัศนคติของผู้คนในประเทศร่ำรวยแห่งนี้ทำเอาพวกเราอับอายขายขี้หน้า
เราต้องทบทวนพิจารณาตัวเองกันจริงๆ จังๆ ในประเด็นนี้

พวกเรามาจากประเทศด้อยพัฒนาที่มีทรัพยากรไม่อุดมสมบูรณ์นัก
แต่เพื่อปกปิดปมด้อยเหล่านี้ เราจึงสั่งอาหารมามากมาย
และจงใจให้เหลือในยามจัดเลี้ยงผู้อื่น

บทเรียนนี้สอนเราให้คิดอย่างจริงจังเพื่อที่จะปรับเปลี่ยนนิสัยไม่ดีเหล่านี้เสีย
เพื่อนผู้จ่ายค่าปรับถ่ายสำเนาใบเสร็จค่าปรับแล้วมอบให้กับพวกเราทุกคน
พวกเราทุกคนรับเก็บไว้โดยดุษฎี และนำแปะไว้ข้างฝา เพื่อเตือนใจตลอดไปว่า
เราจะไม่ทำตัวเป็น 'คางคกขึ้นวอ' อีกอย่างเด็ดขาด...

Credit : LINE